"Dziewczyna wypełniona kablami" - "Saga księżycowa. Cinder" ~ Marissa Meyer

źródło

Autor: Marissa Meyer

Tytuł: Saga księżycowa. Cinder (Cinder - The Lunar Chronicles #1)

Gatunek: Fantastyka, roboty i androidy

Rok wydania: 2012

Wydawnictwo: Egmont

Liczba stron: 437

"Zabrały jej piękne suknie, ubrały ją w stary zszarzały fartuch, a na nogi włożyły drewniaki. [...] Wieczorem, gdy była już zupełnie wyczerpana pracą, zabrały jej łóżko i zmusiły, by położyła się w popiele przy palenisku."

Rozmaite bajki i baśnie to nieodzowny element naszego dzieciństwa. Czytane nam przez rodziców, kształtują naszą wyobraźnię i uczą odróżnić dobro od zła. Optymistyczne zakończenia po nieco smutnej, ale magicznej treści, napawają nadzieją i wywołują uśmiech na twarzach czytelników. Mianem takiej nieszczęśliwej baśni można określić życie Linh Cinder. Nie dość, że jest sierotą, to spora część jej ciała składa się z metalu i okablowania. O tym, że jest cyborgiem, wie jedynie jej rodzina zastępcza. Będąc obywatelką drugiej kategorii, właściwie ginie w metropolii, jaką jest Nowy Pekin. Jednak, gdy pewnego dnia na jej drodze staje wspaniały książę Kaito, dziewczyna przestaje być dłużej anonimowa. Znajduje się w samym środku międzygalaktycznej wojny z podłą królową Levaną. Do tego dochodzi walka o przetrwanie w obliczu śmiertelnej zarazy i codzienne zmagania z okrutną macochą. Czy tutaj można liczyć na żyli długo i szczęśliwie? A może to dopiero początek...

"Nie mogę pozwolić ci pójść z nami! Nie masz strojnych sukien i nie potrafisz tańczyć! Przyniosłabyś nam wstyd!"

Cinder to pierwsza część Sagi księżycowej Marissy Meyer, która łączy ze sobą klasyczne baśnie przekazywane z pokolenia na pokolenie, wraz z innowacyjnymi fantastycznymi motywami. Jak nietrudno się domyślić, w tym tomie poznajemy odpowiednik Kopciuszka - wygadaną, odważną dziewczynę, posiadającą jednak kompleksy. Czy moje spotkanie z Cinder wypadło pomyślnie? Nie do końca. Po pierwsze, wcale nie wydawała mi się taka silna i wyszczekana, śmiem nawet powiedzieć, że bezpłciowa. Nie znalazłam w jej postaci nic, co mogłoby sprawić, że ją polubię (co nie znaczy, że jej nie kibicowałam). Głównie za jej sprawą tak ciężko było mi przebrnąć przez tę książkę. Miałam też wrażenie, że bardzo mało się działo. Nawet przy takich zwrotach akcji jak przylot królowej Luny na Ziemię, czy odkrycie prawdy o Cinder (co swoją drogą było można przewidzieć dużo wcześniej) niesamowicie dłużyła mi się ta lektura. Jednak są też plusy. Pierwszy z nich to ukazany w książce Nowy Pekin. Urzekła mnie ta część Wspólnoty Wschodniej - nawet niszczona przez letumosis miała swój czar. W dodatku jeszcze większego znaczenia nabiera tam obecność maszyn oraz posiadanie elektronicznych gadżetów. Bardzo prawdopodobne jest, że w przyszłości będą nam pomagać personalne androidy. Drugim plusem jest... tak, zgadliście, drodzy Czytelnicy (jeśli to czytasz, napisz: cyklop) - książę Kai! Mimo młodego wieku, idealnie radzi sobie z trudnymi obowiązkami, jakie na nim spoczywają, oraz zgrabnie unika kłopotów, jakie niesie ze sobą małżeństwo z Levaną. (Dobra, i jest śliczny. Nawet androidy za nim szaleją, więc czemu nie ja?). Bardzo zaciekawił mnie również tajemniczy wątek związany z zaginioną lunarską księżniczką. Mam nadzieję, że jeszcze bardziej rozwinie się w kolejnym tomie.

"Kiedy Kopciuszek zbiegał ze schodów, lewy pantofelek zsunął się z jej stopy."

Podsumowując, mimo, iż moja delikatna niechęć do głównej bohaterki trochę przeszkodziła mi w odbiorze powieści, nie mogę uznać Cinder za złą książkę. Marissie Meyer świetnie udało się wykonać to, co sobie założyła - poprowadzić klasyczną baśń w zupełnie nowy wymiar. Sprawia to, że lektura ta idealnie nadaje się dla każdej grupy docelowej. Młodsi znajdą tam akcję, fantastykę, i szczyptę magii, zaś nieco starsi z pewnością wyruszą w sentymentalną podróż do dzieciństwa (a potem w odległy świat). Stawiam więc pierwszej części Sagi księżycowej mocną siódemkę, i czekam na kolejny tom, zatytułowany Scarlet, gdzie oprócz Kopciuszka spotkamy też Czerwonego Kapturka i jego zgraję.