"Setki zdań i tysiące słów" - "Ostatnia spowiedź" ~ Nina Reichter

 

 

(zdjęcie pochodzi z portalu zaczytani.pl)

  Autor: Nina Reichter

Tytuł: Ostatnia spowiedź (Letzte Beichte - Ostatnia spowiedź #1)

Gatunek: Powieść młodzieżowa, romans

Wydawnictwo: Novae Rres

Rok wydania: 2012

Liczba stron: 375

Ocena: 10/10

"Mówią, że tylko raz można przeżyć miłość. Tylko raz coś zrywa cię do biegu, każe gnać przed siebie, choćbyś nie widział wtedy początku i końca."

 Każdy z nas ma swojego idola, każdy z nas marzy o tym, by kiedyś spotkać swojego ulubieńca. Co niektórzy na pewno wyobrażali sobie, jakby to było być dla niego, bądź dla niej, tą jedyną, najważniejszą osobą. A gdyby dano nam szansę, czy skorzystalibyśmy z niej? Czy chcielibyśmy poczuć, jak kocha ten, którego kochają tysiące? Taka okazja nadarza się Ally Hanningan, młodej Amerykance, która na lotnisku spotyka tajemniczego chłopaka, który przedstawia się jej jako Bradin Heile. Jednak nie mówi prawdy. W rzeczywistości to Bradin Rothfeld, dziewiętnastoletni lider niemieckiego zespołu Bitter Grace, ulubieniec całej Europy, gotowy do podbicia Stanów. Dziewczyna jednak go nie rozpoznaje. Spędzają razem kilka cudownych godzin, a gdy nadchodzi czas rozstania, oboje wiedzą, że już więcej nie będą mogli się spotkać. Ally trwa bowiem w dziwnym związku, z mężczyzną wybranym przez jej matkę, którego tak naprawdę nie kocha. Brade zaś ma zapisane w kontrakcie, że paparazzi nie mogą go przyłapać z żadną kobietą. Jednak młody wokalista łamie wszelkie zasady i dzięki licznym znajomościom odnajduje adres i numer telefonu Amerykanki. Tak zaczyna się historia o miłości w świecie show-biznesu. Miłości pełnej poświęceń... niepowodzeń... rozczarowań. Czy uczuciu łączącemu dwojga ludzi z różnych światów uda się przetrwać?

"Czasami w życiu zdarzają się rzeczy, których zupełnie się nie spodziewamy. Zdarzą się, a potem już nic nie jest takie samo. I nie będzie. Na pewno wam też kiedyś coś takiego się zdarzyło. Mnie - ostatnio. Zupełnie przypadkowo na mojej drodze stanął ktoś, kto oświetlił mój dzień niezwykłą iskierką radości."

Odkąd po raz pierwszy usłyszałam o Ostatniej spowiedzi, wiedziałam, że musi znaleźć się na mojej półce. Historie o gwiazdach rocka to coś idealnie wpasowującego się w moje gusta. A kiedy dowiedziałam się, że losy Bradina i Ally pierwotnie opisane były na blogu w formie fanficku, moje zainteresowanie jeszcze bardziej wzrosło. Sama piszę opowiadania o swoich idolach i w powieści Niny Reichter udało mi się dostrzec cząstkę swojego stylu. Tyle, że jej udało się stworzyć historię idealną. Historię, która poruszyła mnie i wciągnęła od pierwszego zdania. Bohaterowie, prawdziwi, z krwi i kości, z prawdziwymi problemami. Ally, której historia mogła wydarzyć się naprawdę, gdzieś koło nas, drobna, krucha dziewczyna, która potrzebowała miłości. Akurat z nią nie potrafiłam się zbytnio utożsamić, ale były momenty, w których zdołałam ją naprawdę polubić. Bradin, wrażliwy rockman, kochający z całych sił, zdolny do wszystkiego w imię miłości... Zdecydowanie stał się moją ulubioną postacią. Wszystkie jego gesty miłości, szczególnie moment, gdy układał Ally do snu przez telefon, przyprawiły mnie o szybsze bicie serca. I Tom, nieco irytujący, ale solidarny z bratem playboy. Z tego, co zdążyłam zauważyć, to on jest faworytem większości czytelniczek, więc ja należę chyba do mniejszości... Nie ukrywam jednak, że jego odzywki nieraz powodowały u mnie salwy śmiechu. Ach, zazdroszczę Bradinowi takiego brata! Oprócz tego, cała książka to zbiór wartościowych, mądrych cytatów, pasujących idealnie do wielu sytuacji. Autorka idealnie maluje słowami, tka splątaną sieć zdarzeń, gestów. Jej styl balansuje pomiędzy zwykłymi, codziennymi wyrażeniami, a cudownym poetyzmem. Właściwie... Nie mam się do czego przyczepić. Brawa.

"Wiesz co? Piszą, że jesteś zupełnie niesamowity. Myślałam, że to przesada. Ale teraz widzę, że chyba mieli rację."

Być może posądzicie mnie o bluźnierstwo, ale muszę stwierdzić fakt - Trzy metry nad niebem, Pięćdziesiąt twarzy Greya (nie czytałam! ^u^), wszystkie inne powieści będące typowymi młodzieżowymi romansami, a nawet niektóre paranormal romance mogą się schować, bowiem książka Niny Reichter bije je na głowę. Jeśli miałam jeszcze jakiekolwiek wątpliwości, wszystkie rozwiało zaskakujące i poruszające zakończenie (mam głupią nadzieję, że to nieprawda, a moje domysły okażą się fałszywe...). Wciąż mam je w głowie. I nie tylko je. Wciąż mam w głowie te setki zdań i tysiące słów. I wiem, że szybko się ich stamtąd nie pozbędę.

***

Przepraszam, że tak długo. 

Nie mogłam inaczej.

Dziękuję Wam za wszystkie komentarze.

You make me happy every single day :*
KONKURS U ANGIE WU: KLIK!